کد مطلب:314138 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:179

کشتی در دریا دچار طوفان گردید
مولانا راحت حسین در سنه ی 1330 قمری، همراه برادرزاده ی پسر صاحب عبقات (ره) برای زیارت به كربلای معلی رفت. پس از انجام زیارت، وقتی كه برمی گشت در كشتی حادثه ای برای وی رخ داد كه شرح آن به توضیح خود وی چنین بود. وی می گفت:

بعد از آنكه سوار كشتی شدیم، كشتی در دریا دچار طوفان گردید. ناخدای كشتی دستور داد همه ی در و پنجره های كشتی بسته شود و افزود: تا به حال گرفتار چنین طوفانی



[ صفحه 558]



نشده ایم. نیز گفت كه همگی باید به امامانی كه از زیارت آنها برمی گردید توسل جویید.

آن شب طوفانی چگونه گذشت؟ زبان از وصفش عاجز است. همه سینه زنی و عزاداری كرده، و به حضرت سیدالشهداء علیه السلام و حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام متوسل شده بودیم. در این سفر، برادرزاده ی پسر صاحب عبقات الأنوار سید ساجد حسین و خادم وی با ما همسفر بودند.

وقت سپیده دم، خادم پسر صاحب عبقات و نواب حشمت علی خان از بالای كشتی به زیر آمدند و خوابی را كه دیده بودند و مضمون آن تقریبا یكی بود، برای ما نقل كردند. آنان با گریه و زاری خواب خود را چنین نقل كردند:

وقت سحر دیدیم كه حضرت اباالفضل العباس علیه السلام نیزه ای به دست گرفته، سوار بر اسب اند و روی آب با اسب می تازند. ایشان كشتی را با نیزه ی خود گرفته و از غرق شدنش نجات دادند، سپس فرمودند: نگران نباشید، این كشتی از طوفان و غرق شدن نجات یافته است!

با شنیدن این خواب - كه رؤیایی صادقه و نویدبخش بود - همه ی زوار نماز شكر به جا آوردند، و مجلس سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین سیدالشهداء و حضرت اباالفضل العباس علیهماالسلام برپا كردند.